تهیه کننده فیلم های سینمایی «خانوم» و «شماره ۱۷ سهیلا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از بزرگترین معضلات سینمای کشور گران بودن بیش از حد هزینه تولید است؛ توجه مسئولان به تولیدات خاص تنوع ژانر و تولید را در هنرهفتم از بین برده که مسبب آن متولیان فرهنگی هستند.

وی ادامه داد: امروزه نهادها و ارگان های دولتی فیلم می سازند و این بسیار غلط است چرا که عدالت در آن است که از همه سینماگران حمایت شود تا بتوانیم به تعادل برای تولید محتوا برسیم.

سیدزاده با بیان اینکه کمبود منابع انسانی یکی دیگر از معضلات امروز سینمای کشور است اظهار داشت: سال ها است سینمای ایران تنها به تعدادی افراد خاص در حوزه کارگردانی، نویسندگی، بازیگری و تهیه کنندگی اتکا کرده و این اتکا متأسفانه بر اساس قواعد استاندارد نبوده است. ما اگر بخواهیم بر اساس استانداردها حرکت کنیم شاید بتوانیم امیدی به بهبود اوضاع داشته باشیم اما وقتی هیچ کس و هیچ چیز سر جای خودش نیست بعید می دانم وضعیت بهبود پیدا کند.

این سینماگر متذکر شد: ما بارها گفتیم باید هنرمند تربیت کرد و پرورش داد. باید از افراد مستعد و خلاق حمایت کرد و امیدواریم سیاست های متولیان فرهنگی تغییر کند و به این سخنان ما توجه کنند چرا که اگر این سیاست فعلی شان ادامه پیدا کند قطعاً نتیجه ای جز اضمحلال سینما در پی نخواهد داشت.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «آمین خواهیم گفت» و «پاسیو» سپس با انتقاد از وعده های بی عمل مدیران سینمایی و فرهنگی تصریح کرد: حرف های مدیران ۱۸۰ درجه برعکس آن چیزی است که می بینیم! مثلاً ما در ایام برگزاری چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر این واژه را از زبان مسئولان شنیدیم که این رویداد درخشان است؛ پرسش بنده این است که این مستندات و استدلال و دلایل که عنوان می کنند ظهور و بروز واقعی اش کجا است؟ آیا فقط خودشان باید ببینند یا ما هم باید ببینیم؟ چرا برای حفظ پست و سمت از خودشان دفاع می کنند و به واقعیات بی توجهند؟

سیدزاده متذکر شد: البته بنا به ضرب المثل معروف هیچ ماست بندی نمی گوید ماست من ترش است! اما این دفاع مدیران فرهنگی از این سینما ادله و دلایل کافی ندارد؛ بنده حتی تصور می کنم برخی نزدیکان و مشاوران شان به آن ها آمار و اطلاعات غلط می دهند. زیرمجموعه های تیم مدیریتی با آمارهای نادرست شان باعث می شود این ها با خوش خیالی فکر کنند حرف های شان و مسیرشان درست است و غیر از این چیزی وجود ندارد در حالی که اینطور نیست و ما به عنوان یک فردی از جامعه، به عنوان یک سینماگر دلسوز یا فعال فرهنگی می بینیم اوضاع خراب است.

وی در پایان این گفتگو افزود: همین جشنواره فجر اخیر و فیلم هایش فاقد استاندارد واقعی بودند؛ آن وقت آقایان این همه از این جشنواره تعریف کردند. با تعریف که جشنواره پیشرفت نمی کند ما باید در پی تغییر سیاست ها و نگرش ها باشیم.